Lieve jongens

Na 9 competitiewedstrijden is wel duidelijk dat we uitstekend kunnen voetballen. We kunnen met de besten mee, hoeven van geen één ploeg te verliezen en moeten bij de bovenste vier eindigen. Maar of dat ook gaat gebeuren en daarmee een prijs pakken is maar zeer de vraag. Want dan moet je wedstrijden zoals vandaag tegen Lemelerveld gewoon winnen. En dat gebeurde niet.

Na de zeperd van vorige week stonden de koppies ogenschijnlijk weer goed. Er was goed getraind en de voorbereiding was scherp. En we begonnen ook niet slecht, maar niet goed genoeg. De mannen van Lemelerveld waren gewoon feller.

Voetbal begint met balbezit, dus de vraag is altijd hoe graag wil je de bal hebben? Wat heb je er echt voor over om de bal te veroveren? Hoe ga je een duel aan? En daarin faalden onze (te) lieve jongens helaas opnieuw. Na 10 minuten stond het daarom 0-1. Daarna waren we de betere ploeg en hadden we moeten scoren, maar de scherpte voor de goal ontbrak.

In de rust benadrukte Robert nog een keer om scherp aan de 2e helft te beginnen, maar het tegenovergestelde gebeurde. Opnieuw gingen we voorin slap een duel in en werd er vervolgens drie keer niet goed ingegrepen, waardoor Lemelerveld zomaar in de 46ste minuut de 0-2 kon maken. Zo aan de 2e helft beginnen is echt dramatisch. De wedstrijd was daarmee feitelijk beslist, hoewel we nog meer dan genoeg kansen hadden om alsnog te winnen.

Het wordt nu voor veel jongens tijd om echte mannen te worden. Of we dit seizoen mee gaan doen om de prijzen ligt niet aan jullie voetbalkwaliteiten, maar zit tussen de oren.

Volgende week tegen Heino kunnen jullie laten zien waar de waarheid ligt.