Trippel trappel trippel trap
Vorige week wist HHC in de spreekwoordelijke “dying seconds” van de tweede helft een driepunter te behalen. Je moet er bij geweest zijn om het te geloven want er ging want tumult aan vooraf. Een bal op Reinders werd krapjes door hem binnengehouden en hij werd ten koste van een gele kaart en een vrije trap gestopt. Ik zal u een (publiek) geheim verklappen, ik stond er namelijk met de neus bovenop, die bal was niet krapjes binnen, zelfs niet een beetje binnen maar minstens 30 cm over de lijn. Maar ja, er werd gevlagd noch gefloten dus wat moet je dan?
Inderdaad lieve voetbalvrienden en vriendinnen, dan doe je wat elke trainer zijn spelers en speelsters vanaf de vroege jeugd inprent: “als de scheids niet fluit dan ga je door!” En zo geschiede, een cadeautje van de arbitrage, en ongeveer op het moment dat Sinterklaas in de haven van Hardenberg voet aan wal zette kopte Lowie van Zundert het presentje achter zijn eigen keeper. HHC hoefde de surprise niet eens zelf uit te pakken zouden we kunnen zeggen. Dat het daarna even oorlog werd hoef ik u niet uit te leggen. Zuur voor de Werkendammers, zoet voor Oranje Zwart. Maar ook dat is voetbal, en ook wij kennen dat gevoel, ik roep nog maar even Katwijk uit in herinnering, daar overkwam ons hetzelfde. Maassluis uit is vergelijkbaar. Aanstaande zaterdag spelen we een uitwedstrijd in en tegen Lisse maar daarover later meer.
Er van uitgaande dat u de titel van dit stukje onzinnig proza heeft gelezen snapt u wel dat ik u even meeneem in de geschiedenis van het Sinterklaasfeest. En ik ga u natuurlijk niet de afgezaagde historie vertellen van de bisschop van Myra en de zin en onzin van de stoomboot. Nee, ik neem u mee naar nog langer vervlogen tijden. Want er zijn zelfs aspecten van dit kinderfeest te herkennen in de oude Germaanse mythologie. U zult zien dat die voor kinderen wel een andere afloop kon hebben dan de hedendaagse invulling ervan. Onze Sint heeft namelijk verbazingwekkend veel weg van de Noordse oppergod Odin, deze bezat een 8-benig paard genaamd Sleipnir, waarop hij door het luchtruim reed.
Aangezien het daar koud was kleedde hij zich met een dikke rode mantel. Ik zie een overeenkomst met de schimmel die over daken rijdt. Bovendien wordt Odin vaak afgebeeld met een lange witte baard en, wellicht nog belangrijker, is hij de god van de dichtkunst. Ik ga ervan uit dat ik deze overeenkomst niet hoef uit te leggen, dat heeft uw lucide brein zelf ongetwijfeld al uitgekiend. Twee grote raven hielpen hem en vlogen dagelijks over de wereld en brachten aan het eind van de dag verslag uit over wat er allemaal speelde in zijn rijk. Net zoals de hedendaagse roetveegpieten bijhouden of de kinderen wel lief geweest zijn het afgelopen jaar.
In IJsland is er zelfs een legende waarin een zekere Gryla in de dagen voor kerst uit de bergen naar de steden trekt. Dit monster stopt dan kinderen in een zak om ze mee te nemen en op te eten. Haar 13 zonen de Jolasveinar, dat kerstkinderen betekent, vonden het vermakelijk om kinderen flink de stuipen op het lijf te jagen. Ter compensatie van deze ongein stopten ze cadeautjes in de schoenen van de kinderen.
U leest het, allemaal prachtige oude verhalen die op een bepaalde wijze nog springlevend zijn. Nu laten we echter alle historie van bemijterde en ongeschoren schimmelruiters achter ons en is het de hoogste tijd om ons te richten op de aankomende wedstrijd. Aanstaande zaterdag gaan we weer richting de Bollenstreek om te spelen tegen FC Lisse. Voor zover ik het terug kon vinden speelden beide clubs 14 keer tegen elkaar. En dan tellen we de nacompetitie van het Hoofdklasse-tijdperk en de KNVB-beker ook mee. 7x was er winst voor Lisse, 3 keer voor HHC en 4 keer gelijk. De laatste competitiewedstrijd dateert van zaterdag 19 mei 2018.
De Geel-Blauwen wisten afgelopen seizoen te promoveren door het kampioenschap in de Derde Divisie te pakken. Op 28 mei van dit jaar wonnen zij van Staphorst en waren daardoor niet meer te achterhalen. De Lissenaren zijn weer terug op het hoogste amateurpodium, waarvoor hulde!
De blik op teletekst pagina 833, vanwege het WK uitgeweken naar pagina 840, laat een 12e plek zien voor de ploeg van Raymond Bronkhorst. In 14 wedstrijden speelden zij 15 punten bijeen. Net als in de top zit het ook in de middenmoot van de ranglijst erg dicht op elkaar allemaal. Er staan namelijk 4 clubs met 14 punten in de Geel-Blauwe nek te hijgen.
HHC stelt daar een tweede plaats tegenover, de mannen van Pascal Diender staan op 29 punten uit 14 matches. Met een doelsaldo van 30-19 hoort HHC bij de meest scorende teams uit het rijtje, alleen Quick Boys scoorde vaker. De tegenstander van zaterdag doet het met 23 goals voor echter ook niet onverdienstelijk. Wel moesten zij 28 keer een tegengoal incasseren.
Het mooie is dat deze inleidende beschietingen niets zeggen over de wedstrijd van aankomend weekeinde en ondanks dat HHC er niet vaak wint komen onze supporters graag op sportpark Ter Specke. Het is dan ook belangrijk dat u allemaal weer massaal de oversteek maakt naar de andere kant van ons landje. Om exact 14:30 is het scheidsrechter Ermaild Mataj die het spektakel laat beginnen, Dieter van den Hoeck en Tim Rasschaert geven de ondersteunende vlagsignalen. Frank de Winter is deze middag de man met het coole elektronische bord. De supportersbus vertrekt om 11:30 en u kunt nog mee! Opgeven kan door een mail te sturen naar [email protected].
Met het volstrekt triviale feitje dat keeper Albert Fransen exact 1 keer mocht invallen in HHC 1 sluit ik af.
Graag tot zaterdag!
Jan Vosjan
E. Mataj
