HHC 1 - De Treffers (zon)

Raising the flag!

Afgelopen zaterdag verloor HHC met 3-0 van ADO’20 in Heemskerk. In anderhalve zin zouden we kunnen zeggen dat we slordig speelden, geen duels wonnen en niet in staat waren iets te bedenken om de aanvallende tactiek van de Heemskerk te saboteren. In deze tijd van voorjaarsklassiekers zouden we in wielertermen ook kunnen zeggen dat we “geen poot aan de trapper” kregen. Er zijn natuurlijk wat verzachtende omstandigheden als blessures en ander ongemak maar dat iedereen teleurgesteld was over dit resultaat is vanzelfsprekend.

Deze week mocht ik met de derde klassen van mijn school op bezoek bij de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog in de regio Verdun. U weet natuurlijk, schrander en erudiet als u bent, dat in Noord-Frankrijk verschrikkelijk gevochten is tussen Duitsers, Fransen en, aan het eind van oorlog, Amerikanen. Omdat we deze reis al jaren maken hebben we daar een netwerkje opgebouwd en dat leidde ertoe dat we uitgenodigd waren om de vlag te hijsen op de Amerikaanse begraafplaats in Romagne sous Mont Foucon.

Dit is de grootste Amerikaanse militaire begraafplaats buiten de VS. Er liggen veel meer gesneuvelden dan op de erevelden van Normandië na D-Day in 1944. Dat het hijsen van de vlag een belangrijke activiteit is voor Amerikanen hoef ik u niet te melden. Er werd eerst flink instructie gegeven over hoe dat allemaal precies moet. Uitleg over de kleuren en hun betekenis, het aantal sterren en strepen kon uiteraard ook niet ontbreken. Tot slot het meest belangrijke, de vlag mocht de grond niet raken, op straffe een week dwangarbeid op de begraafplaats. Gelukkig ging het allemaal goed zodat niemand gedwongen gras moest maaien of kruisen moest poetsen.

Om de historische context te duiden een heel korte uitleg van deze historie. De Fransen en Duitser lagen al bijna vier jaar tegenover elkaar en kwamen geen meter voor of achteruit. Alle aanvallen mislukten en mocht er al eens een paar stappen vooruit worden gezet dan deed een tegenaanval die winst snel verdampen. In 1917 stapte de VS in de oorlog, eigenlijk werden ze er aan de haren bij gesleept maar daarover spreken we een andere keer. Het was wel de eerste stap naar de ontwikkeling tot wereldmacht zouden we kunnen zeggen. Het land had namelijk helemaal geen leger in 1917 maar wist in de zomer van 1918 een troepenmacht van 1,2 miljoen manschappen op het Franse platteland te verstoppen. En die popelden om los te gaan op hun vijand. De gedemotiveerde Duitsers wisten niet wat hen overkwam en werden volledig overweldigd. De vechtlust die door de Yankees op het slagveld werd gebracht kostte enorm veel mensenlevens maar was tactisch gezien wel een succes. De Duitsers moesten terug en in november was de oorlog helemaal voorbij.

Ik vind de parallel met ons eigen HHC in deze fase van competitie wel treffend. Goede fases met winstpartijen wisselen tegenvallende resultaten en teleurstellingen af. Soms wordt er vooruitgang geboekt maar evenzo snel is het weer weg.  Dat is ook niet zo gek, een team dat in opbouw is heeft nu eenmaal deze kenmerken. Nieuwe jonge spelers moeten nog stappen maken in hun ontwikkeling en dat kost simpelweg tijd. Tijd die daarvoor beschikbaar moet zijn als u het mij vraagt. Want laten we het van de zonnige kant bekijken, we staan op een veilige plaats, er wordt hard gewerkt aan ontwikkeling, er was een prachtige pot tegen Spakenburg en we hebben 2 fantastische wedstrijden om de beker gehad.

Dus, lieve voetbalvrienden en vriendinnen, we hijsen zaterdag de vlag en gaan met volle overtuiging op zoek naar een overwinning! Het is helemaal geweldig dat Hans Velema na afloop in de kantine een feestje komt bouwen en zijn meezingers laat horen. Voor het zover is gaan we lekker spelen tegen de Treffers.

De club uit Groesbeek heeft een prima seizoen en staat op een stevige tweede plaats. Het gat met koploper Spakenburg is 5 punten en met nog 6 wedstrijden te spelen is die strijd nog lang niet beslist.  Dat gat had kleiner kunnen zijn maar men liet zelf ook wat steken vallen toen de Blauwen in een mindere fase zaten. Hoe dan ook, er zal de Groesbekers veel aangelegen zijn om zaterdag drie punten te kunnen meenemen vanaf de Boshoek. De kampioensaspiraties zijn vast en zeker springlevend en er zal ongetwijfeld gehoopt worden op een nieuwe misstap vanuit Spakenburg.

Laten we kort naar de onderlinge resultaten kijken: 5 keer wist De Treffers HHC te verslaan, en dat is precies even vaak als HHC aan het langste eind trok. 4 keer werd het een gelijkspel, voor het laatst op 11 november in 2023. De laatste keer dat HHC op eigen terrein verloor was op 15 oktober 2016, het werd toen 1-3. Sargon Gouriye scoorde voor HHC en, onder andere, Nick de Bondt voor de aanstaande gasten. Maar dat zijn cijfers uit lang vervlogen tijden en zeggen bovendien niets over de komende match is mijn conclusie. U moet het dus allemaal zelf komen bekijken!

Om exact 14:30 uur is het scheidsrechter Mike de Bruin die het spektakel laat beginnen. Hij wordt geflankeerd door Nick Veldhuis en Jens Bleeker. De man met het coole elektronische bord is Niels Zeeman. Een hartelijk welkom voor dit arbitrale kwartet.

Kortom; u gaat lekker op de fiets naar de Boshoek, groet de vlag en gaat met een blij gemoed genieten van deze wedstrijd. Neemt u van mij aan dat onze jongens er alles aan zullen doen om u een lekkere pot voetbal voor te schotelen. We hebben daarin nog wat tegoed en dat we best een paar plaatsen hoger hadden kunnen staan is iets wat staf en selectie zelf ook wel weten. Er hangt ongetwijfeld een spiegel in de kleedkamer.

Met het volstrekt triviale feitje dat deze week in 1945 Hardenberg en Heemse werden bevrijd sluit ik af.

Tot zaterdag!